Hulp bij overlijden

Ik wist eerst niet wat ik van de therapie moest verwachten, nooit eerder meegemaakt.
In eerste instantie zou ik er niet bij zijn, misschien had het ook met mij te maken,
dit viel mee . De therapie is ons beide (mijn vrouw Ria en mij) meegevallen, je was rustig,
dat beviel Ria wel.
Je liet haar rustig praten en dat heeft haar goed gedaan.
Ze kon hierdoor veel beter over het naderende einde praten, dat heeft ons beiden goed gedaan.
Ik vond de therapie heel goed hierdoor kon ik ook verder.
Na de crematie ben ik direct dezelfde week weer gaan zwemmen en heb er over gepraat
als mensen er naar vroegen, valt niet altijd mee maar toch doen.
Hoe meer je er in het begin over praat hoe beter je het verwerkt.
Het is net nieuws in de krant, 14 dagen blijft het nieuws, daarna wordt er niet meer over gepraat.
Dus als je je eerst terugtrekt, durven de mensen ook niet meer te vragen
hoe het met je gaat, dus het beste is er over praten en onder de mensen blijven.
Dit is mijn ervaring.